Wielu z nas o libertariańskim sposobie myślenia zakłada teoretycznie, że interesy biznesu są sprzeczne z interesami rządu. Na ogół dotyczy to firm o określonej wielkości. Przepisy i podatki, przed którymi stoi się prowadząc przedsiębiorstwo w „krainie wolnej”, są całkowicie szokujące, o czym może powiedzieć każdy właściciel małej firmy. Nawet uzyskanie prawa do wynagrodzenia pracownika jest żmudnym przedsięwzięciem.
Ale sprawy zmieniają się w przypadku dużych firm, zwłaszcza liderów branży. Tutaj problem wzajemnego przechwytywania – biznesu głęboko zaangażowanego w organy regulacyjne do tego stopnia, że nie jest jasne, co jest ręką, a co rękawicą – jest wszechobecny. Jak wiedzą historycy, był to problem od czasów pozłacanych. Im większy rząd, tym większy problem partnerstwa rząd-biznes.
Zawsze jest gorzej na wojnie, kiedy możliwości haraczy przez pozornie prywatne przedsiębiorstwa są niezliczone. Obejmuje to wojnę z wirusem, która była brutalna dla małych firm, ale jest wspaniałą nagrodą dla dużych przedsiębiorstw medialnych.
Rzadko kiedy doświadczamy tego w tak bezpośredni sposób, jak podczas pandemii. Byliśmy zdumieni, widząc wielkie korporacje, które kontrolują ogromne ilości komunikacji cyfrowej, otwarcie cenzurujące w imieniu CDC i WHO.
Wiemy, bo tak powiedzieli i nadal to robią. Być może moglibyśmy założyć, że administratorzy tych firm byli tak samo zdezorientowani nauką, jak politycy. Może tu działała duma obywatelska.
Skarbnica e-maili uzyskanych przez America First Legal opowiada o wiele bardziej niepokojącą historię. - stronicowy stos korespondencji ujawnia przytulną i codzienną relację roboczą między ludźmi, którzy sprawują kontrolę między Twitterem, Facebookiem, Google, CDC, NIH i WHO.
Dzielili się strategiami, pomysłami reklamowymi i komunikatami. Rozmawiali o dotacjach i przywilejach, które miały na celu zmiażdżenie i wykluczenie sprzecznych narracji. Umawiali się na spotkania i dzielili się komplementami.
Stali się najlepszymi przyjaciółmi.
Na jednej stronie CDC oznaczyło posty, które jej się nie podobały, a Twitter odpowiedział. Był to okres, w którym ludzie byli celem banowania przez Twittera. Nigdy nie było jasne, dlaczego niektóre posty dotarły, a niektóre były wyzwalaczami banów. Teraz wiemy dlaczego: CDC zasadniczo stworzyło listę trafień.
Wśród zaatakowanych znalazła się Naomi Wolf, która, o ile wiem, jako pierwsza ujawniła związek między szczepieniami a nieregularnymi wzorcami miesiączkowania. Za rozmawianie na ten temat została na stałe zbanowana przez Twittera. To bezpośrednie trafienie zostało zlecone przez samo CDC.
Teraz możesz powiedzieć, cokolwiek sądzisz o oflagowanych postach, jest to naruszenie Pierwszej Poprawki! To dobrze, że Twitter ma własne warunki użytkowania i rzuca ludziom tak, jak uzna za stosowne.
To coś zupełnie innego, gdy firma działa na podstawie nawoływań głębokopaństwowych biurokratów, których denerwuje fakt, że ktoś wierzy w prawo do korzystania z wolności słowa. Z pewnością będą lata sądowych wyzwań dla tej praktyki, tak jak powinno być.
Masz tu do czynienia z rządem głęboko świadomym ograniczeń prawnych dotyczących jego własnej zdolności do uciszenia głosów sprzeciwu, a tym samym opierania się na prywatnej przedsiębiorczości, która wykona ten czyn. Ale bardzo wyraźnie nie musieli się zbyt mocno opierać. Niestety, w tych firmach byli ludzie z najwyższej półki, którzy byli bardzo podekscytowani licytacją rządu. Chodziło o tłumienie ludzkiej wolności i kneblowanie ludzi, którzy obawiali się, że to może nie być dobry pomysł.
Czuje się jak feudalizm
Odkąd przeczytałem te e-maile, uderzyła mnie dziwna życzliwość wszystkich e-maili. Widać wyraźnie brak rzekomego konfliktu między przedsiębiorstwem a rządem, który ożywia większość rozmów między lewicą, prawicą i libertarianinem. Rzeczywiście, wszyscy oni wydają się wysoce kolegialni i przepełnieni wzajemnymi pochlebstwami, jakby nawiązywanie tych połączeń i knucie wiadomości było równoznaczne z wykonaniem solidnej i profesjonalnej pracy. Brak samoświadomości jest namacalny.
Relacje między Big Tech – a wszystkimi aspirującymi reporterami i przedsiębiorstwami – są bardzo wyraźnie złożone i nieuchwytne pod względem ideologicznej kategoryzacji. Jest również skorumpowany, wyzyskuje interesy ludzi i kłóci się z interesami wartości oświeceniowych. Jak wolność może mieć szansę, kiedy jest tak zaciekle ściśnięta pomiędzy kontrolującymi grupami interesu, którzy są najpotężniejsi w społeczeństwie?
Wierzą, że są panami, a my chłopami.
Oto przykład tego, co mam na myśli. W zeszłym tygodniu Anthony Fauci raczył wystąpić w serialu Rising, sponsorowanym przez The Hill. To właśnie w tym wywiadzie Fauci powiedział, że gdyby miał to zrobić jeszcze raz, narzuciłby „bardziej rygorystyczne ograniczenia”. Twierdził również, że „nie zalecał blokowania czegokolwiek”, co jest nieznośną nieprawdą .
Co ciekawsze, to tło przygotowań do wywiadu. Czołową reporterką serialu jest Kim Iversen , która z chęcią zakwestionowałaby Fauci w oparciu o jej obszerne reportaże i wiedzę o wszystkim, co dotyczy Covida. W ostatniej chwili została zablokowana.
Pozostała dwójka reporterów była wyraźnie świadoma, że korporacja musi dość łatwo podejść do Fauciego. Czemu? Z jego obszernych e-maili wiemy, że jest bardzo skoncentrowany na kuratorowaniu swoich wystąpień w mediach. Nie chce niewygodnych pytań. Odrzuca większość próśb i dzięki temu jest w stanie uzyskać koncesje z obiektów. Miejsca chcą, aby w programie prowadził ruch i zwiększał wiarygodność.
Możesz obejrzeć pojawienie się tutaj i samodzielnie ocenić, jak poszło pod nieobecność pani Iversen.
Pani Iversen to rzadki przypadek reportera, który nie jest zainteresowany grą. Po tym wszystkim zrezygnowała z serialu w przekonaniu, że jeśli nie może opowiedzieć prawdy, to naprawdę nie ma sensu pozostawać w firmie.
Najwyraźniej, jej zdaniem, The Hill było bardziej zainteresowane utrzymywaniem dobrych stosunków z aktorami głębokiego państwa niż informowaniem o prawdzie. Więc wypuściła kaucję i niech jej Bóg zapłać za to.
To tylko krótkie spojrzenie na znacznie głębszy problem, jakim jest symbiotyczny związek między państwem administracyjnym, Big Tech i Big Media. Pracują razem, aby stworzyć narrację i trzymać się jej. Wiemy to teraz lepiej niż kiedykolwiek. Wiąże się to z zablokowaniem głosów dysydentów i kuratelą treści w sposób, który służy interesom klasy rządzącej.
Dwa tygodnie temu napisałem :
To dlatego, chociaż dziennikarze często ścigają wybranych polityków i ich nominowanych, od Watergate po Russiagate i każdą „bramę” pomiędzy nimi, skłaniają się w stronę bezręcznego podejścia do ogromnych biurokracji administracyjnych, które sprawują prawdziwą władzę we współczesnych demokracjach. Prasa i głębokie państwo żyją dzięki sobie nawzajem. Co to oznacza, jest złowieszczem do rozważenia: to, co czytasz w gazetach i słyszysz w telewizji ze źródeł dominujących w branży, jest niczym innym jak wzmocnieniem głębokopaństwowych priorytetów i propagandy. Problem narastał od ponad stu lat i obecnie jest źródłem ogromnej korupcji ze wszystkich stron.
Zaobserwowałem to przed ostatnimi ujawnieniami bezpośredniego związku między mediami społecznościowymi a egzekutorami Covid. Zachęcamy do zapoznania się z e-mailami tutaj i dokonania własnego osądu.
To, co tu widzimy, to nie napięcie, a tym bardziej konflikt, ale jedność. Jedność w czym? Mam silne wrażenie, że to jedność w mocy. Wiedzą, że ją mają, są zachwyceni, że mogą z niej korzystać i są szczęśliwi, że mogą kontaktować się z innymi podobnymi osobami.
Z braku lepszego wyrażenia moglibyśmy nazwać tę głęboką „świadomość klasową” 1% administratorów technologii i biurokratycznych menedżerów w rządzie. Różnica między nimi nie jest już jasna, co powinno być mylące dla każdego światopoglądu politycznego, który zakłada nieodłączny konflikt między publicznym a prywatnym.
Do tej obserwacji klasowej możemy dodać coś jeszcze bardziej dotykowego. Fundacja Billa i Melindy Gatesów, która wywarła ogromny wpływ na reakcję na pandemię, sfinansowała również prawie wszystkie media głównego nurtu kwotą 315 milionów dolarów, której szczegóły podano tutaj .
Z tego widać, że nie chodzi tylko o klasę, ale także o pieniądze: a dokładniej, obie idą w parze. Tym bardziej jest to obraźliwe, że to filantropijne imperium, które przeforsowało blokady i finansowało imperia medialne, które kontrolowały narrację, zostało zbudowane w staromodny sposób: poprzez produkcję i sprzedaż komputerów i oprogramowania.
Istnieje apokryficzny cytat przypisywany Władimirowi Leninowi, który przewidywał, w jaki sposób kapitaliści sprzedają linę, na której ostatecznie zawisną. Prawdopodobnie nigdy tego nie powiedział. Prawda naszych czasów jest równie ponura.
Wolności, które zostały nam odebrane, umożliwiły fortuny, które doprowadziły do rozwoju poddaństwa i ubóstwa na całym świecie.
Co gorsza, trwa spisek, który bardzo utrudnia nawet narzekanie na to. Jeśli nie trafisz na właściwe kanały, media, instytuty badawcze i dziennikarzy, możesz uwierzyć, że jesteś tylko tym, za kogo cię uważają: chłopem bez praw, wolnym tylko do robienia i mówienia tego, do czego udzieli ci pozwolenia. I nie więcej.
Ten artykuł po raz pierwszy pojawił się na brownstown.org